حسین چاقمی وابسته فرهنگی و مسئول خانه فرهنگ ایران در پیشاور با بیان اینکه فعالیت‌های فرهنگی، آموزشی و رسانه‌ای باعث ایجاد پیوندهای میان‌فرهنگی و بین‌المللی می‌شود، افزود: این پیوندها می‌توانند نوعی بازدارندگی غیرمستقیم ایجاد کنند، چرا که هرگونه تهدید مستقیم علیه آن کشور می‌تواند واکنش منفی از سوی گروه‌های فرهنگی، رسانه‌ای یا دانشگاهی جهانی را برانگیزد.

وی با تاکید بر اینکه قدرت نرم می‌تواند باعث افزایش مشروعیت بین‌المللی یک کشور شود، ادامه داد: کشوری که به‌خاطر فرهنگ، ارزش‌های انسانی یا فعالیت‌های خیرخواهانه‌اش در سطح جهانی مورد احترام است، در صورت تهدید شدن، از حمایت گسترده افکار عمومی جهانی برخوردار خواهد شد. روحیه استکبارستیزی و مقاومت و فرهنگ استقلال و عدم توجه و وابستگی به غرب باعث شده است که ایرانی ها در جهان به عنوان کشور مدافع مظلومان شناخته می شود به ویژه بعد از عملیات وعده صادق 1 و 2 و 3 و جنگ 12 روزه و حمله ناگهانی و ناجوانمردانه اسراییل و آمریکا به ایران وجهه مظلوم و حق طلب ایران را در جهان بالا برده است.

چاقمی همچنین گفت: برخلاف قدرت سخت که متحدان را از روی ترس یا منافع موقتی جذب می‌کند، قدرت نرم باعث ایجاد روابطی مبتنی بر احترام متقابل، فرهنگ مشترک و ارزش‌های انسانی می‌شود. این روابط ماندگارترند و در زمان بحران، پشتوانه مهمی برای بازدارندگی محسوب می‌شوند.

وابسته فرهنگی ایران در پیشاور با بیان اینکه اگر کشوری بتواند از طریق قدرت نرم، میان مردم و نخبگان کشور رقیب، تصویری مثبت و الهام‌بخش ارائه دهد، این امکان را کاهش می‌دهد که آن کشور یا جامعه‌اش، به آسانی علیه آن وارد درگیری یا اقدامات خصمانه شود، ابراز کرد: قدرت نرم یک سپر فرهنگی و روانی است که در بلندمدت می‌تواند از کشوری در برابر تهدیدات حمایت کند. برخی ابزارهای آن شامل دیپلماسی فرهنگی، رسانه‌های بین‌المللی، آموزش و تبادل دانشجو، صادرات زبان و هنر، فعالیت‌های بشردوستانه جهانی است.

چاقمی در ادامه تاکید کرد: در نهایت، ترکیب قدرت سخت و نرم که به آن «قدرت هوشمند» (Smart Power) گفته می‌شود، می‌تواند مؤثرترین شیوه برای تأمین امنیت و بازدارندگی در دنیای پیچیده امروز باشد. در واقع قدرت هوشمند، شامل توانایی کشور در ترکیب و استفاده هوشمندانه از ظرفیت‌های سخت و نرم برای تأمین منافع ملی و ارتقای جایگاه بین‌المللی است.

وی درباره ابعاد قدرت هوشمند ایران توضیح داد: جغرافیای راهبردی، توان دفاعی و نظامی، منابع انرژی و اقتصادی، تمدن و فرهنگ غنی، اندیشه و معنویت، سرمایه انسانی و علمی، دیاسپورای ایرانی، از وجوه قدرت هوشمند کشورمان است که می تواند با کمک ابزار دیپلماسی چندلایه، استفاده از رسانه و هنر، دیپلماسی فرهنگی و مذهبی و دیپلماسی انرژی اقتدار و روایت درست ایران را نمایان کند.

مسئول خانه فرهنگ ایران در پیشاور درباره اهمیت برندسازی ملی در شرایط امروز گفت: برندسازی ملی و پیوند آن با امنیت و مصونیت ملی، یکی از موضوعات راهبردی در روابط بین‌الملل و دیپلماسی عمومی است. برندسازی ملی صرفاً درباره تبلیغات یا جذب گردشگر نیست؛ بلکه درباره ساخت تصویر، هویت، و درک جهانی از یک کشور است — و این تصویر، تأثیر مستقیمی بر امنیت آن کشور دارد.

چاقمی با اشاره درباره نقش شبکه‌های ارتباطات فرهنگی در تحکیم «انسجام داخلی» و خنثی‌سازی جنگ روانی توضیح داد: در فضای جهانی امروز که «جنگ‌های شناختی»، «جنگ روانی»، و «عملیات رسانه‌ای» جای جنگ‌های سنتی را گرفته‌اند، شبکه‌های ارتباطات فرهنگی به یکی از ابزارهای کلیدی در مدیریت افکار عمومی و حفظ انسجام ملی تبدیل شده‌اند.

وی درباره چگونگی ارائه روایت روشن و درست از ایران امروز به مردم سایر کشورها بیان کرد: یکی از بنیادی‌ترین چالش‌های سیاست فرهنگی و دیپلماسی عمومی ایران در دنیای امروز این است که چگونه می‌توان روایتی روشن، واقعی و قابل‌فهم از "ایران امروز" به افکار عمومی جهانی منتقل کرد. این مسأله، فقط موضوع «اطلاع‌رسانی» نیست، بلکه یک پروژه راهبردی در سطح امنیت نرم، روایت‌سازی و تصویرسازی جهانی است. برای این کار، باید روایت ایران بر اساس عناصر مثبت و واقعی بازتعریف شود. همچنین از ابزارهای نوین دیپلماسی عمومی و دیجیتال باید استفاده کنیم. تولید روایت‌محور به جای تبلیغات خام نیز مورد استفاده قرار گیرد. همچنین لازم است تا تعاملات انسانی و فرهنگی با دنیا تقویت شود. در ضمن، علاوه بر ساخت یک "پلتفرم روایتی مشترک" با ایرانیان خارج از کشور از "سانسور"، "انکار ضعف‌ها" یا تصویرسازی مصنوعی، برای اثرگذاری جهانی پرهیز شود.

چاقمی درباره چالش های رایزنان و نمایندگان فرهنگی ایران در این عرصه گفت: رایزنان فرهنگی ایران در تعامل با رسانه‌های معتبر خارجی و تلاش برای بازنمایی درست از پیشرفت‌ها و ظرفیت‌های فرهنگی کشور با مجموعه‌ای از چالش‌ها روبه‌رو هستند. این چالش‌ها محورهایی همچون چالش‌های ساختاری و نهادی،  چالش‌های ارتباطی و رسانه‌ای، چالش‌های فناورانه و محتوایی، چالش‌های سیاسی و دیپلماتیک، چالش‌های اجتماعی و فرهنگی را شامل می شود. نکته مهم اینکه این چالش‌ها در هر کشور با کشور دیگر فرق می‌کند.

وابسته فرهنگی ایران در پیشاور، درباره اهمیت روابط فرهنگی میان ایران و پاکستان بیان کرد: روابط این دو کشور، ریشه‌های عمیق فرهنگی، دینی و تاریخی دارد و همین موضوع سبب علاقه قابل‌توجه مردم پاکستان به ایران شده است. علاقه مردم پاکستان به ایران ترکیبی از اشتراکات فرهنگی-زبانی، پیوندهای مذهبی، میراث تاریخی مشترک، همسایگی جغرافیایی و احترام به مقاومت ایران در برابر فشارهای جهانی است.

روابط عمومی و اطلاع رسانی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی